پاییز روزهای پایانی خود را پشت سر می گذاشت و سرمای هوا حکایت از شروع یک زمستان سرد داشت ولی دل های گرم مردمی که همه با هم در مقابل دشمن خطرناکی به نام ˈصدامˈ صف آرایی کرده و گوش به فرمان امام خود بودند؛ نشان از صمیمیت و دوستی ملت می داد.
مردان و زنان از جوان و پیر گرفته تا دانش آموز و دانشجو و طلبه به ندای حسین زمان لبیک گفته و در مقابل یزید و یزیدیان سنگر گرفته و هر کسی که احساس وظیفه می کرد؛ به دنبال راهی می گشت تا دین خود را به انقلاب و اسلام ادا کند.
بسیجیان و سپاهیان دوشادوش ارتشیان رزمنده راهی جبهه ها می شدند تا آخرین سیلی را به دشمن بزنند و تاریخ را به گونه ای ترسیم کنند که روسیاهی آن بر دامن صدام و اربابانش بماند.
جوانان مملکت، چه دانشجو و دانش آموزان و چه کارگر و کارمند تلاش کردند تا جزو تاریخ سازان این کشور باشند و کسانی در این آزمون الهی به تاریخ پیوستند و هرچند گمنام و تنها در گوشه ای از جبهه به دیدار حق شتافتند اما نامشان جاوید شد و جاوید الاثر نام گرفتند.
اما نهضت امام (ره) طوفانی در دل های مردان این مرز و بوم برپا کرد که نمونه ای از آن دختران دانش آموزی بود که تلاش کردند تا پا به پای بزرگترها از قافله کربلا جا نمانند و بی آنکه خود بدانند؛ کاری کردند تا تاریخ از حضور چنین کودکان بزرگی احساس حقارت کند؛ دانش آموزانی که خواستند امام خود را نصیحت کنند ولی رهبر خود را صفاتی ستودند که آنان را از نصیحت بی نیاز می کرد.
امام خمینی (ره) که خود اسطوره اخلاق و معرفت بود در پاسخ به نامه این کودکان آرزو کرد که ای کاش این دختران دبستانی رهبر خود را نصیحت می کردند؛ چرا که این ابرمرد قرن و تاریخ انقلاب، خود را محتاج موعظه و نصیحت می دانست.
دانشآموزان دبستان دخترانه فاطمیه در بیست و چهارم آذر سال 61 نامه ای به جماران فرستادند که متن آن اینگونه است: بسم اللَّه الرحمن الرحیم. سلام بر امام عزیز و بزرگوارمان، خمینی روح خدا
امام عزیز، ما بچههای کلاس پنجم جهاد مدرسه فاطمیه هستیم. چون در کتاب دینی ما نامه امام محمد تقی- علیه السلام- را به فرمانده سیستان و نصیحت هایی را که امام، به ایشان کردهاند نوشته، ما هم تصمیم گرفتیم که برای شما نامهای نوشته و شما را نصیحت کنیم ولی اماما، ما شما را نمیتوانیم نصیحت کنیم. زیرا شما بزرگوارید و از همه گناهان به دورید.
شما آن امام بتشکنی هستید که مدت چهل سال است نمازهای شبتان ترک نشده. ای بزرگی که ما را از قعر زشتی ها و فسادها و بیایمانی ها به ساحل نجات رساندی.
ما در این ماههای عزای محرم و صفر، عزا میگیریم، زیاد نمیخندیم و سینه زنی و نوحهخوانی میکنیم؛ چون شما به آن تأکید کردهاید.
اماما، اگر میتوانستیم که چهره پاک و نورانی شما را از نزدیک ببینیم، خیلی خوب میشد ولی باز شکر که لیاقت آن، برای ما پیدا شده که برای شما نامه بنویسیم.
ای خمینی عزیز و جانمان، شما پدر همه ما بچهها هستید ای پدر بزرگوار، ما شما را به اندازه ریگ های روی زمین، آب های توی دریا و ابرهای آسمان، دوست داریم.
اماما، ای کاش مسئولین مدرسه وسائلی فراهم کنند که، بتوانیم از نزدیک، شما را ببینیم، همه ما امیدواریم یک بار هم که شده در عمرمان تو را ای آنکه وصفت را فقط خدا میتواند بکند، ببینیم.
ای امام عزیزمان، خواهش میکنیم از اینکه از شما تعریف کردیم، ناراحت نشوید. به خدا، قلم در وصف شما خود میرود و نمیتوانیم جلوی آن را بگیریم.
اماما، بدان که ما مانند مردم کوفه تو را تنها نخواهیم گذاشت. اماما، ما از همین بچگی نماز میخوانیم، مقنعه سر میکنیم. برای مبارزه با امریکای جنایتکار و شوروی کثیف و برای کوری چشم دشمنان، حتی ورق دفترمان را تا آنجا که بتوانیم، نمی کَنیم.
ای امام عزیزمان، بگذار آخرین حرفهایمان را- گو اینکه دلمان نمیخواهد نامه را تمام کنیم- بنویسیم.
ای امام عزیز، تو مانند قلمی میمانی که همیشه سعی داشتهای و سعی میکنی که بر روی کاغذ دلها، نام خدا را بنویسی.
اماما، ما بچه های کوچک از ته قلبمان، سه خواهش از شما داریم و امیدواریم لیاقت آنها را داشته باشیم. اول آنکه ای پدر بزرگوارمان، ای پیر جماران، ای روح خدا با خط زیبای خودتان برای ما جواب بنویسید و ما و آموزگارانمان را در آن نصیحت کنید.
دوم آن که عکسی از خودتان را با امضاتان همراه آن، برای ما بفرستید و در آخر آنکه امام جان، همه ما فدای یک لحظه عمر تو. ای رهبر عزیز که هنوز ما مسلمانان قدر تو را نمیدانیم؛ آقای خمینی عزیزمان، با چشمانی مشتاق، منتظر جواب نامه شما هستیم.
حضرت امام خمینی (ره) در پاسخ به این دانش آموزان نوشتند: فرزندان عزیزم! نامه محبتآمیز شما را قرائت کردم. کاش شما عزیزان مرا نصیحت میکردید که محتاج آنم.
امید است با نشاط و خرمی درسهایتان را خوب بخوانید و در همان حال، به وظایف اسلامی که انسانها را میسازد، عمل کنید و اخلاق خود را نیکو کنید و اطاعت و خدمت پدران و مادرانتان را غنیمت شمارید و آنها را از خود راضی کنید و به معلم هایتان احترام زیاد بگذارید.
سعی کنید برای اسلام و جمهوری اسلامی و کشورتان مفید باشید. از خداوند تعالی، سلامت و سعادت و ترقی در علم و عمل برای شما نور چشمان آرزو میکنم. سلام بر همه شماها.
هشتم آبان که به مناسبت سالروز شهادت دانش آموز شهید ˈحسین فهمیدهˈ به نام روز نوجوان و روز بسیج دانش آموزی نام گرفته؛ یادآور خاطره این دانش آموزی است که حضرت امام خمینی (ره) او را رهبر نهضت معرفی کردند.
فراهنگ(5)**1003**
انتهای پیام /*
منبع : http://www5.boushehr.irna.ir
بهترین خاطره وزیر آموزش و پرورش از دوران مدرسه / همیشه شاگرد اول بودم 