در زندگي مدرن امروزي، برخي كودكان در معرض اضطراب و استرس هاي مختلف در محيط خانه و بيرون قرار دارند كه كاهش ندادن اين عوارض مي تواند آسيب هايي به آنان وارد كند.
تحقيقات ثابت كرده است بخشي از مغز كه به حافظه مربوط مي‌شود، در كودكاني كه از اضطراب رنج مي برند در مقايسه با همسالان شان كوچك‌تر است.
اين تفاوت تنها در اندازه فيزيكي مغز خودش را نشان نمي‌دهد، بلكه در توانايي‌هاي شناختي هم موثر است.
بر اساس اين تحقيقات ، كودكان مضطرب، در آزمون‌هاي حافظه فضايي و سنجش حافظه كوتاه‌مدت مشكلات بيشتري دارند.
محمدرضا محمدي روانشناس در اين زمينه به خبرنگار ايرنا گفت :خانواده اولين محيط اجتماعي است كه كودك تجربه ميكند و در ايجاد اضطراب‌هاي وي ، سهم بسيار زيادي دارد.
وي ،نزاع ، كشمكش والدين، بيماري سخت و طولاني والدين، جدايي‌هاي موقت و طولاني‌مدت از والدين، جدايي و طلاق والدين، مرگ يكي از نزديكان، سختگيري ، تضاد‌هاي انضباطي والدين و تولد نوزاد جديد را از مواردي دانست كه در ايجاد اضطراب كودكان بسيار موثر است .
وي توضيح داد: بسياري از كودكان هنگام جدايي از والدين ،دچار اضطراب مي‌شوند، در واقع نگران آسيب ديدن والدين يا خودش، از دست دادن والدين يا رخ دادن حادثه‌اي ناگوار و اتفاقي ناخواسته مي‌شوند.
اين روانشناس ادامه داد: چنين كودكي در مقابل هر واقعه‌اي مانند تنها خوابيدن، تنها ماندن در منزل و رفتن به مهدكودك كه منجر به جدايي او از والدين مي‌شود، مقاومت نشان مي‌دهد.
به گفته وي، اضطراب نيز در اولين روز مدرسه ممكن است رخ دهد، در محيط اجتماعي مدرسه نيز معلم سختگير و تنبيه‌گر، وجود فردي آزار‌دهنده در مدرسه، مشكلات دوست‌يابي، اختلالات يادگيري شناخته نشده و حتي تغيير مدرسه كودك ممكن است باعث شكل‌گيري اضطراب‌هاي جديدي در وي شود.
محمدي تصريح كرد: اختلال در خواب ، پرخاشگري، ناخن جويدن، شب‌ادراري و لكنت زبان از علائم اضطراب بوده كه زندگي روزانه كودك را دچار اختلال ميكند و در اين زمان مراجعه به روانشناس كودك الزامي است .
به گفته وي، در صورت عدم رسيدگي به موقع به وخامت آن افزوده خواهد شد و عملكرد كودك را در بزرگسالي در حوزه‌هاي تحصيلي و شغلي و خانوادگي دچار خدشه ميكند.
مجيد مطلبي روانشناس نيز در اين زمينه گفت: در هنگام بروز اضطراب در كودكان ، والدين مي توانند با افزايش اعتماد به نفس در كودك و صبر و حوصله نقش مهمي را در برطرف كردن اضطراب در كودك ايفا كنند.
وي افزود: يكي از مهمترين عوامل اضطراب عوامل ژنتيكي بوده و احتمال اضطراب در فرزنداني كه پدر يا مادر مضطرب دارند، بالاتر است.
اين روانشناس اظهار داشت : همچنين مادراني كه در دوران بارداري تحت فشارهاي عصبي بودند، كودكانشان بيشتر از سايرين مستعد مشكلات رفتاري، اضطراب و بيش فعالي هستند.
به گفته وي، ضروريست والدين سالانه ، سه مرتبه براي پيشگيري و رهايي از اضطراب كودكان خود و عوامل ايجاد آن با يك روانشناس و يا روانپزشك مشورت كنند.
منبع: ايرنا
تحقیق علمی و منصفانه در زمینه ارزشیابی فرهنگیان آموزش و پرورش 